De betekenis van ‘zelfperceptie’ is volgens literatuur ‘de opvatting die een mens heeft over zichzelf’.
De opvattingen die een mens heeft over zichzelf ontstaan als gevolg van zijn of haar eigen observatie van zichzelf.
De observatie van het eigen gedrag, waaruit opvattingen ontstaan, is meestal een onbewust proces.
Als iemand graag hardloopt is het overeenkomstig de perceptie (of hét perspectief) van een persoon dat hij of zij houdt van sporten bijvoorbeeld.
Toch vormen deze onbewuste opvattingen over de waarneming die mensen van zichzelf hebben een belangrijke grond voor hun identiteit.
Lees meer over hoe een identiteit wordt gevormd in het artikel: Wie ben ik eigenlijk?
Om het woord zelfperceptie nog beter te kunnen begrijp kan Van Dale ons helpen.
Deze omschrijft het woord ‘perceptie’ als ‘waarnemen’.
Zo ontstaat de logische conclusie dat zelfperceptie iets zegt over de waarneming van een persoon over zichzelf.
Het zelfbeeld van een persoon komt heel dicht in de buurt van het woord zelfperceptie.
Het zelfbeeld of de zelfperceptie van een persoon hoeft niet altijd de werkelijkheid te zijn.
Mensen zijn vaak geneigd hun eigenschappen en gedrag positiever te verklaren dan de objectieve werkelijkheid dat zou doen.